- сырқуаңдау
- (Монғ.) сараң болу. Ол үй де с ы р қ у а ң д а й ы н депті (Монғ.). қ. сырғуаң.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
сырқуаңдау
Смотреть что такое "сырқуаңдау" в других словарях:
сырғауыл — 1 (Көкш.: Қ ту, Еңб.; Сем.: Көкп., Ақс., Абай, Шұб.; Павл., Ерт.; Қост., Жанг.; Рес., Орын.) қарыға, арқалық, мәтке үстіне салатын жіңішке мәтке ағаш. Мәткенің (қ.) үстіне салатын с ы р ғ а у ы л жетпей отыр (Көкш., Қ ту). С ы р ғ а у ы л мойын,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарақ — (Ақт., Қараб.; Қ орда: Қарм., Сыр.) жанжал, дау. Ойнап отырып қ а р а қ шығарады (Ақт., Қараб.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желек — 1 (Көкш.: Еңб., Щуч.; Сем.: Абай, Марқ.; Шығ.Қаз., Гл.; Рес., Омбы) шәлі. Ж ел е к т і бұрын көп киетін (Көкш., Щуч.). Ж ел е к с і з жүрген әйелге үйлеспейді ғой (Сем., Абай). Күйеу мен әкенің жеткен жерін көрген соң, беті ашылған кәрі қыз ж е л … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
салма — 1 1. (Гур.: Маңғ., Шевч.; Қ орда, Арал; Түрікм.: Таш., Көнеүр.; Қарақ.) егін араларына су жіберетін кішкене арық. С а л м ад а н су жүріп жатыр екен (Гур., Шевч.). Су ағатын с а л м а л а р м е н аудандарды оңдау жұмысына кірісу ертелік етпейді… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қылыш — зат. Жүзін жұқарта жонып, ортасын дөңестеу етіп келтіріп, өрмек арқауын тығыздай түсуге қолданылатын, ұзындығы 12 15 см, жетесі қалыңдау, жалпақша ағаш құрал. зат. Шауып түсуге ыңғайлап, болаттан істелген өткір жүзді, ұзындау келген, тұтқалы имек … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
адырлану — (Қ орда: Сыр., Жал., Тер.; Орал, Жән.) адыраңдау, ірі, дөрекі сөйлеу. Айтқанға көнбей, а д ы р л а н ы п тұрған жан Қ орда., Тер.). А д ы р л а н б а й келсең болмай ма?! (Орал, Жән.). А д ы р л а у едің, тек сақ болғайсың, – дедім (Ә. Нұрп., Күт … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
албар — (Көкш., Қ ту; Қ орда: Сыр., Тер., Жал.; Қост.: Семиоз., Торғ., Жанг.; Қар., Қарқ.) ашық қора. Жұбаныш, а л б а р д а ғ ы сиырларға көз салдың ба? (Қост., Семиоз.). А л б а р д а тұрған көк шолақ ат күректің тықырымен Егеубайды танып, жем іздеп,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
арқалық — 1 (Жамб., Шу; Көкш., Қ ту; Орал: Жән., Жаңғ., Чап.; Қар.; Рес., Қалм.) үй төбесіне салатын бел ағаш. А р қ а л ы қ т а р ы ң жақсы екен (Жамб., Шу). Мына а р қ а л ы қ т ы тапқан ақ екенсің (Орал, Жән.). А р қ а л ы қ ағаштар жетпей тұр (Көкш., Қ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қада — 1 1. (Түрікм.: Таш., Мары, Тедж.; Қарақ.) үй құрылысында мәткенің, белағаштың үстінен салынатын жіңішке ағаштар. 2. (Сем.: Абай; Шығ.Қаз., Марқ.; Қост., Жанг.) тіреу, діңгек. Үйдің қ а д а с ы н а киім ілді (Сем., Абай). Жылы үйдің қ а д а с ы… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мала — 1 (Қ орда: Сыр., Жал.; Жамб., Шу; Алм., Жам.; Сем., Ұрж.) тырма, темір тырма. Бізде м а л а жағы жеткіліксіз (Жамб., Шу). Өткір м а л а м е н көлденең 2 3 рет малалау (қ.) керек (Сем., Ұрж.). Бұл колхоздарда каток, м а л а, тәпкі, т.б. саймандар… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
