мала

1

(Қ-орда: Сыр., Жал.; Жамб., Шу; Алм., Жам.; Сем., Ұрж.) тырма, темір тырма. Бізде м а л а жағы жеткіліксіз (Жамб., Шу). Өткір м а л а м е н көлденең 2-3 рет малалау (қ.) керек (Сем., Ұрж.). Бұл колхоздарда каток, м а л а, тәпкі, т.б. саймандар әлі жасалмаған («Кировшы», 11.03.1942). М а л а бірер жүргенге ұқсайды, бірақ майдаланған шым жоқ (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 6). Осы мағынада бірсыпыра түркі тілдерінде айтылады қ. мана.

2

(Қост.: Торғ., Жанг.; Сем., Абай; Алм.: Гв., Талд., Қоғ.) ағаш сүйреткі. М а л ам е н шөмелені маяға тартамыз (Қост., Жанг.). Егін жиғанда м а л а ғ а алты не төрт өгіз жегеміз (Алм., Гв.)