сырғауыл — зат. Жіңішкелеу келген ұзын ағаш, сырық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сырқылдақ — сын. жерг. Саңғырлап қалғап, ескі. Құрылыс цехына бекітілген с ы р қ ы л д а қ машина бізді Жәшиталға таңертеңгі тоғызға таман алып келді (Қ.Қараманұлы, Ай куә, 33). Кешке таман с ы р қ ы л д а қ машинаға мініп ауылға тарттық (Бұл да, 36) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сырық — 1 (Қ орда: Арал, Қарм.; Гур.: Маңғ., Шевч.; Алм.; Талд.) бақан. Балаш, жел болып келеді, с ы р ы қ т ы әкел үйге тірейік Қ орда., Арал). С ы р ы қ т ы алып қой (Талд.). [Түркі жазба ескерткіштерінде сыруқ сырғауыл, ұзын ағаш (ДТС, 505); суруқ… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желбіреуік — 1 (Шығ.Қаз.: Зайс., Тарб., Күрш.) аудың қарақшы ағашына байлаған белгі, шүберек, жалау. Қарақшыға ж е л б і р е у і к байланды (Шығ.Қаз., Күрш.). Ж е л б і р е у і к алдандырмайтын құрал (Шығ.Қаз., Зайс.) Ж е л б і р е у і к көрінген жерде ау… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сайғақ — 1. (Орал: Орда, Казт., Жән.; Ақт., Қараб.; Қ орда, Сыр.; Павл.) қабір басына қойылатын ағаш. Сәкең с а й ғ а қ т а н күнбатысқа қарай үш қадамды көзімен өлшеп ап, барынша ауыр денесімен тізерлей шөкті (Ж. Нәжім., Кішк., 71). Осы жерден адам… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
салма — 1 1. (Гур.: Маңғ., Шевч.; Қ орда, Арал; Түрікм.: Таш., Көнеүр.; Қарақ.) егін араларына су жіберетін кішкене арық. С а л м ад а н су жүріп жатыр екен (Гур., Шевч.). Су ағатын с а л м а л а р м е н аудандарды оңдау жұмысына кірісу ертелік етпейді… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
блиндаж — (Блиндаж; франц. blindir – тосқауылмен жабу) 4 8 адамға арналған жабық үлгідегі далалық фортификациялық құрылыс. Жеке құрамды оқтардан, снаряд жарықшақтарынан, миналардан, өртегіш құралдардан, сондай ақ ядролық жарылыстың зақымдау факторларынан… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
бастырық — зат. Қақпа, есікті жабу үшін ілгек темірге көлденең өткізілетін ағаш. зат. Сүйекті түзетіп, тегістейтін құрал, қысқы. зат. Арбаға, шанаға, шөп, отын тиеген кезде ауып кетпес үшін үстінен бастыра байлайтын түзу сырғауыл … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қос — зат. Шөп шабу, егін салу және жинау, жылқыны қысқы тебінде бағу кезінде көшіп қонуға ыңғайлы; тігуі, жығуы оңай шағын баспана. Қосты екі кереге басын қосып немесе бірнеше сырғауыл, бақан, сырық басын байлап киізбен жабады. Ал жылқышылардың қысқы… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
салдау — зат. Сырық, сырғауыл, шанжа … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
