желбіреуік

1

(Шығ.Қаз.: Зайс., Тарб., Күрш.) аудың қарақшы ағашына байлаған белгі, шүберек, жалау. Қарақшыға ж е л б і р е у і к байланды (Шығ.Қаз., Күрш.). Ж е л б і р е у і к алдандырмайтын құрал (Шығ.Қаз., Зайс.) Ж е л б і р е у і к көрінген жерде ау болады (Шығ.Қаз., Тарб.)

2

(Көкш.: Еңб., Щуч.; Қост.; Қ-орда: Сыр., Жал.; Монғ.; Рес., Омбы) шымылдықтың жоғарғы бөлегі, желбіршегі. Ж е лб і р е у і к тағу салты бұ күнде қалған Қ-орда., Сыр.). Ауылға келген артистердің көйлегінің ж е л б і р е у і г і оңды екен (Рес., Омбы)