Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
желбі — (ҚХР) сиқыр. қ. желбіші … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желбіші — (ҚХР) сиқыршы.Қ. желбі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желбіреуікті — сын. Желбіреуігі бар, желбіреуік салынған (Ж. Бектұров, Жол жоралғысы, 72) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
желбіршек — зат. сөйл. Желбір … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
желбіреуік — 1 (Шығ.Қаз.: Зайс., Тарб., Күрш.) аудың қарақшы ағашына байлаған белгі, шүберек, жалау. Қарақшыға ж е л б і р е у і к байланды (Шығ.Қаз., Күрш.). Ж е л б і р е у і к алдандырмайтын құрал (Шығ.Қаз., Зайс.) Ж е л б і р е у і к көрінген жерде ау… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желбұйда — 1. Қ орда., Арал) желбида. Желбұйда таспадан, былғарыдан, қылдан нәзік етіп өріліп те жасалады. Түйе жайылымға ж е л б ұ й д а м е н жіберіледі Қ орда., Арал). 2. (ҚХР) мұрны алғаш тесілген жас түйенің мұрындық ағашына байланатын бүлдірге жіп … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желбірек — сын. сөйл. 1. Желбір. Құндыз жағалы бешпентіне, сусар бөркіне, жеңіне ж е л б і р е к салған жібек көйлегіне тез тез көз тоқтатып өтті (С. Сматаев, Алғашқы асу., 20). 2. ауыс. Желпең қаққан, желпілдеген. Кешегі ж е л б і р е к көңіл арада күн… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
желбір — зат. Сәндік үшін әйелдердің көйлегінің етегіне, кеуде тұсына, иығына тігілген бүрме … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
желбұйда — зат. Түйенің мұрындық ағашына байланатын жіп … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
желбіршек — (Қост.: Фед., Семиоз.) шымылдықтың жоғары бөлегі. Келін түсіргелі жатқан болу керек, шымылдығын құрып, ж е лб і р ш е г і н үкілеп жатыр екен (Қост., Фед.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
