- жауық
- (Шығ.Қаз., Ү-Н.; Тау., Қош.) жабу. Мынау жерде түйенің ж а у ы ғ ы тұрушы еді (Тау., Қош.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
жауық — зат. диал. Жабу … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жауығу — (Сем.: Абай, Шұб.; Жамб., Қорд.; Қост., Аман.; Гур., Маңғ.) жау болу, өшігу, араздасу. Шыңғысхан мен Күшлік бір біріне өле өлгенше ж а у ы ғ ы п кеткен (Сем., Абай). Ілгері кезде қазақ қалмақтар ж а у ы ққ а н ел еді (Жамб., Қорд.). Сен біреуді… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дегелек — (Маң., Маңғ.) жыртқыш құстың бір түрі, көбінесе жыланмен қоректенеді. Жылқының жауы – бөгелек, жыланның жауы – дегелек (Мақал). Орман таудың басында, Д е г е л е к деген бір құс бар, Аспанда жүріп ызғырса, мың орда жылан басылған (Қашаған ақын) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
албаты — 1 (Тау., Қош.; Сем.: Ұрж., Абай.; Шығ.Қаз., Ү Н.; Алм., Кег.) беталды; кездейсоқ. А л б а т ы жүре бергенше шаруамен айналыссаңчы (Тау., Қош.). А л б а т ы машинаға түсті де кетті (Сем., Ұрж.). Артынан іздейтін жақыны, ізіне түсетін жауы жоқ а лб … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
аңлау — 1. (Жамб.: Шу, Сар.; Алм., Іле) аңдау. Алыстағы жауыңнан, а ң л а п жүрген дос жаман (Жамб., Шу). А ң л а м а й сөйлеген, ауырмай өледі (Алм., Іле). Ондай жағдайда Рысқұловқа бір таяқ тиерін де а ң л а ғ а н д а й еді (Ш. Мұрт., Жұлд. көп., 211) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
балпақ — Қ орда., Арал; Орал: Қара., Жән.; Ақт., Ырғ.) саршұнақтың құмды жердегі бір түрі. Б а л п а қ т ы қақпан құрып ұстаймыз (Ақт., Ырғ.). 1 Майға дейін б а л п а қ тышқан аулауда пошсиндикат жоспарын 58,5 проц. орындады («Екп. балықшы», №23, 1932). Б … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әмен — (Қост., Об.) әрқашан. Сен ә м е н қырманда істейсің бе? (Қост., Об.). «Жауың – бай» дегенді жалшыға ә м е н ұғындыру керек (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 36) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жә — 1 (Сем.: Аяг., Абай; Монғ.) ал, жарайды. Ж ә, сөздің тоқ етерін айтшы (Сем., Абай). Ж ә, ақсақал, әңгіме айта отырыңыз (Сем., Аяг.). Ж ә, жігіттер! Мынау алдыңда жатқан кекті жауың – Тәкежанның қосы (М. Әу., Абай жолы, II, 97). Айтқан сайын әрбір … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кекесінді — (Сем., Абай) кекті, өшіккен, жауыққан. Болыс пен қара халық ол кезде бір біріне к е к е с і н д і еді (Сем., Абай) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қорығу — Қ орда., Арал) өшігу, жауығу. Әбден көзі қ о р ы ғ ы п қалған батыр жауын көп шығынға ұшыратыпты Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі