- кекесінді
- (Сем., Абай) кекті, өшіккен, жауыққан. Болыс пен қара халық ол кезде бір-біріне к е к е с і н д і еді (Сем., Абай)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
кекесінді
Смотреть что такое "кекесінді" в других словарях:
кекесінділік — зат. Кекесіні барлық, кекеткендік. Жоқ, өңі түсінен де к е к е с і н д і л і к немесе сиқырлылық байқалмайды (Ж. Тұрлыбаев, Семсер, 297) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кекесінділеу — сын. Аздап кекесін араласқан, мысқылшыл. – Бұл отырғаны аз ба оның. Осыншама шу көтеріп, тәйірі, – деген байсалды да к е к е с і н д і л е у дауысы тоқтатып тастады (Жалын, 1974, №5, 54) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кекесімді — (Шығ.Қаз., Ү Н.; Тау., Қош.) кекті, өшіккен … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бас кекесі — (Сем., Абай) араздық, бас кегі. Олардың арасында ешбір б а с к е к е с і жоқ (Сем., Абай) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әлайда — (Түрікм., Бекд.) алайда. Ә л а йд а, бүгін ертең кеп қалар (Түрікм., Бекд.). Ә л а й д а, Айдардың баласы ойын басталып жатқанда кекесін сөзін тоқтатпай, күңкілдеді де отырды («Карабұғаз.», 7.05.1937) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зәк — 1 (Жамб.: Шу, Жуа., Жам.; Ауғ.; Ир.) дым, дымқыл, сыз. Жерге жатып едім з ә к ұрып тастапты (Жамб., Жуа.). Үйдің еденіне шіләк төксе, з ә к өтпейді (Жамб., Шу). Зәк басу – дымқылданып көгеру. Алма ағаштарының түптерін з ә к басыпты (Жамб., Жам.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кертіл — (Орал, Казт.) қыршаңқы, кекесінді сөз. Сен осы к е р т і л і ң д і қашан қоясың? (Орал, Казт.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаратаяқ — 1 (Қар., Қарқ.) ысылған, әккі, талайды көрген. Өй, ол өзі қ а р а т а я қ адам (Қар., Қарқ.) 2 (ҚХР) ертерек кезде қалада оқыған адамға айтылатын кекесін сөз … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қың — (Жамб., Шу) кекесін, іліп шалма. Ол адамның сөзінің қ ы ң ы болады (Жамб., Шу) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шиырлау — (Маң.: Шевч., Маңғ.) қиқарлану, кері сөйлеу, керлен кекесінмен сөйлеу. Ол кісіні билік айтқанда да сөзін ш и ы р л а п кері сөйлеп отыратын адам еді дейді (Маң., Шевч.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
