қаратаяқ

1

(Қар., Қарқ.) ысылған, әккі, талайды көрген. Өй, ол өзі қ а р а т а я қ адам (Қар., Қарқ.)

2

(ҚХР) ертерек кезде қалада оқыған адамға айтылатын кекесін сөз