Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
балпақ — зат. зоол. Кеміргіштер тобына жататын, шағын денелі, далалы жерді мекендейтін зиянды тышқан … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
балпық — қ. балпақ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тарбаған — 1. (Ақт., Ырғ.) саршұнақ, балпақ. Ол қақпанмен жүз қаралы т а р б а ғ а н алды (Ақт., Ырғ.). 2. (Шығ.Қаз., Ү Н.; Тау., Қош.; Монғ.) суыр. Мына жерде т а р б а ғ а н көп (Тау., Қош.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мақтангөй — сын. Мақтаншақ, мақтанқұмар. Маңғаз байың балпаңдап, М а қ т а н г ө й і ң талтаңдап, Бәйбішелер балқылдап, Ақпейіл шалдар аңқылдап (Дулат Бабатайұлы: Нар заман., 217) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шіл — аяқ. Сидиып қалған, жіпжіңішке аяқ. Алушысы түскір де алуантын. Желпілдеген жасы, сүйріктей сұңғағы, ш і л а я қ сидаңы, балпаң қаққан бөкселісі… (Р.Отарбаев, Бідің ауыл., 36). Шіл сирақ. Шілдің сирағындай жіпжіңішке сирақ. Алдында мүйізі… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
