- нарқызыл
- (Шымк.: Сайр., Түлк.) кішкене қызыл бидай. Н а р қ ы з ы л бидай тез піседі (Шымк., Сайр.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
нарқызыл
Смотреть что такое "нарқызыл" в других словарях:
құмған — 1. (Алм.: Шел., Еңб қаз., Жам., Кег., Нар.; Жамб.: Қорд., Жам.; Талд., Гв.; Шымк.: Қызылқ., Сайр., Шәу., Түлк., Түркіс.; Сем.: Көкп., Ақс., Мақ.; Қост., Камыш.; Қарақ.) шойын құман, құман. Әшір, кісілердің қолына қ ұ м ғ а н м е н су құй (Алм.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қара — азық. Астық д.м. Соғыс зардабын елдің дендеп түсіне бастағаны да биыл жаз: қант шай, қ а р а а з ы қ т ы ң көзі кеміді (Ә.Сарай, Атырау, 310). Қара ала қаз. Қаздың қара ала түсті бір түрі. Көл бетін жапқан қ а р а а л а қ а з бен қасқалдақ,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жаурау — (Шымк.: Қызылқ., Сайр.; Алм.: Нар., Кег., Шел., Іле, Жам.; Жамб.: Шу, Мер., Луг., Қорд.; Орал: Чап., Жымп.; Ақт., Қараб.; Түрікм., Красн.) тоңу, мұздау. Жолаушы кешегі суықта ж а у р а п, жылы киім сатып алды (Шымк., Қызылқ.). Тегі күн суық па ж… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ат — I зат. Тоғызқұмалақтағы жүрілетін ұяны «ат» деп атайды (Ө. Жолымбетов, Айгөлек, 49). II Ат айналғысыз. Жиі отырған, өте тығыз орналасқан. Атақты рулары – қалың Қаржас, а т а й н а л ғ ы с ы з Айдабол, Күлік, Тұмар (Н. Баяндин.., Дала., ). Ат арба … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Башкирский язык — Самоназвание: Башҡорт теле Страны … Википедия
бота — зат. Түйенің төлі. зат. Түйенің жылға толмаған жас төлі. Ботаны түйенің түріне қарай 4 ке бөледі: үлек бота таза үлек пен аруанадан туған айыр бота бура мен інгеннен туған нар бота бура мен аруанадан туса да нарға тартқан қоспақ бота інген мен… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
байлауыш — (Алм., Нар.; Сем.: Абай, Ақс., Аяг., Көкп.; Шығ.Қаз.: Зайс., Марқ.) басқа тартатын жеңіл орамал. Оған магазиндегі б а й л а у ы ш өте ұнады. Анау қызыл б а й л а у ы ш т ы бала менің бауырым (Алм., Нар.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жейде — (Алм.: Кег., Нар., Шел., Еңб қаз., Жам., Балқ., Іле; Жамб.: Шу, Мер., Луг., Қорд., Жуа., Тал., Сар.; Талд.: Кир., Керб.; Шымк.: Түлк.,Сайр.; Қ орда: Сыр., Жал., Қарм.; Ақт., Ырғ.; Қост.: Жанг., Торғ., Семиоз.; Жезқ., Ұлы.; Сем.: Абай, Ақс., Көкп … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қары — 1 (Жамб.: Тал., Шу, Мер., Луг., Сар., Мойын., Жам.; Шымк.: Түлк., Сайр., Шәу., Түркіс., Қызылқ.; Өзб.) үйдің төбесіне салатын жуан ағаш, мәтке. Тамның қ а р ы жарылған (Жамб., Тал.). Осы үйге салынған бір қ а р ы н ы ң өзін әрең таптық (Жамб.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бура — зат. кәсіб. Қамыстан, ірі қурайдан істелген су бегейтін зат; буылған қамыс, қурай, шөп шалам. зат. хим. Бор қышқылды натрий. зат. Айыр түйенің жыныс қуаты жетілген еркегі. Ал біртуар мен қоспақ нардың буралыққа қалдырған еркегін нар бура, таза… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
