жаурау

(Шымк.: Қызылқ., Сайр.; Алм.: Нар., Кег., Шел., Іле, Жам.; Жамб.: Шу, Мер., Луг., Қорд.; Орал: Чап., Жымп.; Ақт., Қараб.; Түрікм., Красн.) тоңу, мұздау. Жолаушы кешегі суықта ж а у р а п, жылы киім сатып алды (Шымк., Қызылқ.). Тегі күн суық па ж а у р а п кеттім (Алм., Жам.). Ертеңгісін жаман ж а у р а д ы м (Алм., Іле). Қонақтар ж а у р а п қалды, үйге кіргіз (Алм., Шел.). Далада біраз тұрып ж а у р а п қалдық (Жамб., Шу). Атасы немересінен ж а у р а ғ а н жоқсың ба деп сұрады (Жамб., Жам.). Күн салқындаған соң ж а у р а й бастадым (Ақт., Қараб.). Біз осылай ж а у р а п отырамыз ба, үйге кетейік (Орал, Чап.). Күн бата бергенде жауын жауып кетіп, Жәйшемге ж а ур а п жеттік (Түрікм., Красн.). Көбі ж а ур а п иегі иегіне тимейді (Б. Майл., Шығ., 3 т., 287). Таңсәріден кеткен Әбекең ж а у р а п, қарыны ашып қайтқанда, үйі осылай қарсы алды (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 162)