- жаулық
- 11. (Көкш., Қ-ту; Қост.: Об., Торғ., Жанг.; Павл., Ерт.; Қ-орда, Арал) кимешек. Ж а у л ы қ қазір жоқ, бұрын ақ матадан істелді (Көкш., Қ-ту). Бәтіш ж а у л ы ғ ы н алшысынан тастап шәй ішіп отыр Қ-орда., Арал). Ж а у л ы қ т ы жауын далаға жайып қойдым (Қост., Об.). Әйелдер бастарына ақтықтан ж а у л ы қ салады (Қост., Жанг.). Ж а у л ы ғ ы болса – қатын, жалыны болса – отын (Мақал). Ж а у л ы қ кигеннің бәрі қатын емес, Бөрік кигеннің бәрі батыр емес (Мақал). Ж а у л ы қ т ы ң шаршысын шалқасынан тастап, дөңгелек ақ құба жүзін, қолаң қара шашын, әдемі жұмыр мойнын жасырмай отыр (Ғ. Мүсір., Оян. өлке, 150). Кестелі ж а у л ы қт ы аршын, жырындай қылып салынған, қатарлап ораған алтын үш тұмаршадан көрінбейді (Б. Майл., Шығ., 3 т., 68). 2. (Жамб., Шу; Жезқ., Ұлы.) орамал. Ақ ж а у л ы ғ ы жалпылдап, апашым малға барар ма? (Жам., Шу). Бұяқтың қыздары ж а у л ы қ т ы басына салмайды (Жезқ., Ұлы.). 3. (Ақт., Алғ.; Рес., Орын.; Түрікм., Таш.) күндік, шаршы, шәлі. Ж а у л ы қ т ы үлкен, әйелдер салады (Рес., Орын.). Мынау кіші ж а у л ы қ, ол анау әжең басындағы әйдік ж а у л ы қ (Рес., Орын.). Олардың үйіне қарай бастарына ж а у л ы қ салған, үш-төрт әйел бара жатты (Түрікм., Таш.). 4. (Ауғ.; Ир.) келіншек, әйелдер тартатын қызылдан басқа түсті орамал21. (Қарақ.) туыс, аталас, тума. Менің осында бір ж а у л ы ғ ы м бар екен, соны ұшырастыра алмай тұрыппын (Қарақ.). 2. (Қарақ.) шөберенің баласы
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.