- қары
- 1(Жамб.: Тал., Шу, Мер., Луг., Сар., Мойын., Жам.; Шымк.: Түлк., Сайр., Шәу., Түркіс., Қызылқ.; Өзб.) үйдің төбесіне салатын жуан ағаш, мәтке. Тамның қ а р ы жарылған (Жамб., Тал.). Осы үйге салынған бір қ а р ы н ы ң өзін әрең таптық (Жамб., Шу). Әйелді ертіп барып үйдің қ а р ы с ы н көрсетеді (Жамб., Мойын.). Мейманханамыздың қ а р ы с ы майысып тұр (Шымк., Сайр.). Әр фермаға үш-үштен қ а р ы сатып алдым (Шымк., Сайр.). қ. мәтке, сілеген, арқалық 1, белағаш, бөрене, үрлік.2(Гур., Маңғ.) шаңырақтың уық өткізетін үлкен дөңгелек ағашы. Шаңырақтың қ а р ы н а уықтарды тез шаныш (Гур., Маңғ.)3(Гур., Маңғ.; Түрікм., Красн.; Қарақ.) кәрі. Бұл сол уақыттағы, адайдың қ а р ы шалдары тартатын күй екен (Түрікм., Красн.). Қ а р ы кісі не білет, шырақ (Гур., Маңғ.). Қ а р ы құлан шөп жемей ме, қ а р ы бүркіт жем жемей ме? (Мәтел). Жастың ажалдысы өледі, қ а р ы н ы ң бары өледі (Мақал)4(Гур., Маңғ.) қара. Бері қ а р ы (Гур., Маңғ.)5(Алм., Нар.; ҚХР) оңбаған, бұзық. Ол бір қ а р ы неме екен (Алм., Нар.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.