- қары әңгіме
- (Гур., Маңғ.) ескі әңгіме. Қ а р ы ә ң г і м е білмеймін (Гур., Маңғ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қары әңгіме
Смотреть что такое "қары әңгіме" в других словарях:
ары́к — арык … Русское словесное ударение
АРЫ — Аркалык код аэропорта Тургайская область авиа, Казахстан Источник: http://www.vinavia.com/airports/67887981008243257.shtml … Словарь сокращений и аббревиатур
ары — рәв. 1. Нин. б. урыннан читкәрәк, ераграк 2. Күбрәк, артык уннан ары бирмәсләр 3. с. Каршы, теге, аргы, аръяк ары яктан бире якка 4. бәйл. боларны җибәр, аннан ары бүлешербез … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
ары — къэзгъэп гущыIэгъус да; частица Джэуап ат зыхъукIэ, зэрэразэр, зэреуцуалIэрэр къырагъэкIэу агъэфедэ Тыгъуаса укъызыкIожьыгъэр? Ары Мыекъуапа узщеджэрэр? Ары ЗытегущыIэрэр зызэблахъукIэ, зыгорэ агу къэкIыжь зыхъукIэ, зыгорэм егупшысхэ зыхъукIэ… … Адыгабзэм изэхэф гущыIалъ
арық — 1 (Шымк., Түлк.) соқамен жер жыртқан кездегі жал мен із 2 (ҚХР) таза, пәк, әділ, адал. Ежелгі этностардың атындағы «арық» көбінесе осы мағынада келеді. Қазақ ертегілеріндегі «арық мерген» де әділ, көпшіл мерген деген ұғымды білдіреді … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарық — зат. кәсіб. Егін арасындағы кішкентай арық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
арық тұр ғой — (Сем.: Ақс., Көкп.) арық, таза екен. Мынау ат шапқыш болуы керек, а р ы қ т ұ р ғ о й (Сем., Көкп.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
арық-тұған — (Жамб., Жам.) арық тоған. А р ы қ т ұ ғ а н д а р ы м ы з қазылып, тазаланып бітті («Кол шы», 1935, 29) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарық — 1. (Қ орда: Арал, Сыр., Жал., Қарм.; Шымк., Шәу.; Жамб., Шу; Қарақ.) егін арасындағы кішкене арық. Шығырдың қ а р ығ ы н шауып келдім Қ орда., Арал). 2. (Қарақ.) мақтаның қатар аралығы. 3. Қ орда., Арал) жиналған шөпке мал түспеу үшін және… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
арықшы — зат. Арық қазушы. Терістіктен соққан жел а р ы қ ш ы л а р ғ а шаң қаптырды (Т. Әбдіков, Өліара, 123) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарық — I зат. Қауын қарбыз егетін тақта жер. – Келер көктемде мына қ а р ы қ қ а әңгелек, мынаған қарбыз егіңдер (Т.Тобағабылов, Тағдыр., 59). Қорадан, әжемнің жылда көкем әскерден келеді деп таза торлама тұқымын бөлек тігетін қ а р ы қ т а р ы н а н… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
