қарық

қарық
1. (Қ-орда: Арал, Сыр., Жал., Қарм.; Шымк., Шәу.; Жамб., Шу; Қарақ.) егін арасындағы кішкене арық. Шығырдың қ а р ығ ы н шауып келдім Қ-орда., Арал). 2. (Қарақ.) мақтаның қатар аралығы. 3. Қ-орда., Арал) жиналған шөпке мал түспеу үшін және өртенбеу үшін айналасынан қазылған ор. Күделеген шөпті мал жемеу үшін қ а р ы ғ ы ң д ы әрі терең, әрі кең қып қаз Қ-орда., Арал). Қалған он гектардың жері айдалып, қ а р ы ғ ы тартулы тұр Қ-орда., Сыр.)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Смотреть что такое "қарық" в других словарях:

  • ары́к — арык …   Русское словесное ударение

  • АРЫ — Аркалык код аэропорта Тургайская область авиа, Казахстан Источник: http://www.vinavia.com/airports/67887981008243257.shtml …   Словарь сокращений и аббревиатур

  • ары — рәв. 1. Нин. б. урыннан читкәрәк, ераграк 2. Күбрәк, артык уннан ары бирмәсләр 3. с. Каршы, теге, аргы, аръяк ары яктан бире якка 4. бәйл. боларны җибәр, аннан ары бүлешербез …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

  • ары — къэзгъэп гущыIэгъус да; частица Джэуап ат зыхъукIэ, зэрэразэр, зэреуцуалIэрэр къырагъэкIэу агъэфедэ Тыгъуаса укъызыкIожьыгъэр? Ары Мыекъуапа узщеджэрэр? Ары ЗытегущыIэрэр зызэблахъукIэ, зыгорэ агу къэкIыжь зыхъукIэ, зыгорэм егупшысхэ зыхъукIэ… …   Адыгабзэм изэхэф гущыIалъ

  • арық — 1 (Шымк., Түлк.) соқамен жер жыртқан кездегі жал мен із 2 (ҚХР) таза, пәк, әділ, адал. Ежелгі этностардың атындағы «арық» көбінесе осы мағынада келеді. Қазақ ертегілеріндегі «арық мерген» де әділ, көпшіл мерген деген ұғымды білдіреді …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • қарық — зат. кәсіб. Егін арасындағы кішкентай арық …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • арық тұр ғой — (Сем.: Ақс., Көкп.) арық, таза екен. Мынау ат шапқыш болуы керек, а р ы қ т ұ р ғ о й (Сем., Көкп.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • арық-тұған — (Жамб., Жам.) арық тоған. А р ы қ т ұ ғ а н д а р ы м ы з қазылып, тазаланып бітті («Кол шы», 1935, 29) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • арықшы — зат. Арық қазушы. Терістіктен соққан жел а р ы қ ш ы л а р ғ а шаң қаптырды (Т. Әбдіков, Өліара, 123) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • қарық — I зат. Қауын қарбыз егетін тақта жер. – Келер көктемде мына қ а р ы қ қ а әңгелек, мынаған қарбыз егіңдер (Т.Тобағабылов, Тағдыр., 59). Қорадан, әжемнің жылда көкем әскерден келеді деп таза торлама тұқымын бөлек тігетін қ а р ы қ т а р ы н а н… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»