үрлік

1. (Ақт., Ырғ.; Жамб., Шу; Алм.: Кег., Қарат.; Рес., Орын.; Қост., Об.; Қ-орда: Сыр., Жал., Қарм.) үй төбесіндегі жуан ағаш, мәтке (қ.), арқалық (қ.). Тоғайда ү р л і к үшін ағаш кестік (Алм., Қарат.). Үйдің ү р л і г і де, сайғау да жеткілікті. Мынау ағаштан кессе ү р л і к болады, сайғау да болады (Орын., Ад.). Үйдің ү р л і г і жіңішке екен (Қост., Об.). Салынып жатқан үйімнің ү р л і г і болмай отыр Қ-орда., Сыр.). Біздің ауданда үйдің төбесіне салынатын бөренені ү р л і к дейді (Ақт., Ырғ.). Тамның ү р л і г і нашар, әлсіз (Жамб., Шу). 2. (Қ-орда: Сыр., Жал., Қарм.) мәтке (қ.), арқалық, үй төбесіне салынатын жуан ағаш