- желке арық
- (Жамб.; Шымк.; Алм.; Шығ.Қаз.) егіндік жердің басынан көлденең жүргізілген арық. қ. бас арық.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
желке арық
Смотреть что такое "желке арық" в других словарях:
желке — арық. Егіндік жердің бас жағынан көлденең жүргізілетін арық. Ж е л к е а р ы қ т ы егістік, шабындық жерлерді толық, түгел суару мақсатында жасайды (Қаз. этнография., 2, 293). Желкең үзілгір [үзілсін]. қ а р ғ. Желкең қиылғыр, өліп қалғыр … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
желке су — 1. (Алм., Шел.; Жамб.: Шу, Қорд., Мер.) егінге екінші рет берілетін су. Егін ж е л к е с у ішкеннен кейін буазданып басы желкілдей бастады (Алм., Шел.) 2. (Сем.: Ақс., Көкп.) бас арықтағы су. Ж е л к е с у аса мол екен, арыққа сыймай жатыр (Сем … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ағаш — адам. ауыс. Қатып қалған, қайырымсыз, мейірімсіз. Ақ желке сияқты өзінен елі төменге құдайсып өзінен бір саты «жоғарыға алдияр тақсыр» деп бас иіп, жорғақтап, бендесіп тұратын нәрсіз, ой санасыз, а ғ а ш а д а м ғ а бүгінгі ұзақ ісі естіп біліп… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жөткіру — (Сем., Абай; Көкш.: Руз., Зер., Қ ту) жөтелу, тамағын қыру. Ол осы тұсқа келгенде, ж ө т к і р і п жіберді (Сем., Абай). Мен тыстан келгенімде пәтерде жатқан қарт адамның ж ө т к і р г е н і н естідім (Көкш., Руз.). Сөзінің беті түзеліп, бар… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қыраулан — ет. ауыс. Шашына ақ түсе бастау, ағарыңқырау. Қ ы р а у л а н ғ а н қалың шашын жастарша толқындата желке сіне қарай түсіріп жіберген (І.Есенберлин, Маңғ., 134) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
