жөткіру

(Сем., Абай; Көкш.: Руз., Зер., Қ-ту) жөтелу, тамағын қыру. Ол осы тұсқа келгенде, ж ө т к і р і п жіберді (Сем., Абай). Мен тыстан келгенімде пәтерде жатқан қарт адамның ж ө т к і р г е н і н естідім (Көкш., Руз.). Сөзінің беті түзеліп, бар аңғары танылған соң, дәл желке тұсынан ж ө т к і р і п қап, түрегеле қойдым (М. Әу., Абай жолы, II, 124)