желке

желке
(Монғ.) бүркіт басының арт жағы, шүйдесі

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Смотреть что такое "желке" в других словарях:

  • желке — арық. Егіндік жердің бас жағынан көлденең жүргізілетін арық. Ж е л к е а р ы қ т ы егістік, шабындық жерлерді толық, түгел суару мақсатында жасайды (Қаз. этнография., 2, 293). Желкең үзілгір [үзілсін]. қ а р ғ. Желкең қиылғыр, өліп қалғыр …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • желке су — 1. (Алм., Шел.; Жамб.: Шу, Қорд., Мер.) егінге екінші рет берілетін су. Егін ж е л к е с у ішкеннен кейін буазданып басы желкілдей бастады (Алм., Шел.) 2. (Сем.: Ақс., Көкп.) бас арықтағы су. Ж е л к е с у аса мол екен, арыққа сыймай жатыр (Сем …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • желке арық — (Жамб.; Шымк.; Алм.; Шығ.Қаз.) егіндік жердің басынан көлденең жүргізілген арық. қ. бас арық …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • желке тартыс — (Көкш., Қ ту) желкеге арқан салып, екі кісі тартысып ойнайтын ойын. Ж е л к е т а р т ы с т а н ол жеңілмейді (Көкш., Қ ту) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • аспаннан қурай түссін, желкеңді турай түссін — (ҚХР) ажалың оп оңай болсын …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • сары желке — (Монғ.) желкесі сары, төсі ақшұбар, қанатының асты ақ бүркіт түрі …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • қабан — желке. Күжірейген, дөңкиген желке. Қайқы бел, кәрі жирен үстінде бүгінде үрген местей орасан семірген кілбік көз, қ а б а н ж е л к е Бұқарбай отыр (С.Елубай, Ақбоз үй., 119) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • жыға — (көне.) соғыста киетін бас киім. Жығаның төбесі үшкір келеді. Маңдай алды қасқа дейін түсіп тұрады, желке жағына мойынды айнала ұзындығы 1 1,5 қарыстай шынжырлы баулар тағылады. Жығаның өзі садақ оғы өтпес үшін киілсе, шынжырлы баулар қылыштан… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

  • жал — зат. Жылқының желкесі үстіне түскен қалың қыл. зат. Жылқының желке майы …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • жете — зат. көне Орақтың, пышақтың т.б. сағағы, мойыны. зат. Малдың желке тұсы …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»