зуқит — (Гур., Маңғ.; Алм., Шел.) өтірікші, суайт. Ой ол бір жүрген з у қ и т қой! (Гур., Маңғ.). Өзі з у қ и т болғанда сондай, кімді де болса алдап жүре береді (Алм., Шел.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зуқыма — (Гур., Маңғ.) өтірікші, суайт. Ол өзі бір ысқыртып сөйлейтін з у қ ы м а кісі болатын (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зүкібай — (Тау., Қош.) өтірікші, суайт. Онысы бір з ү к і б а й кісі екен (Тау., Қош.). қ. зуқыма, зуқит … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зыптұрын — (Гур., Маңғ.) өтірікші, жылпос, суайт. Ол тәрізді з ы п т ұ р ы н аялдан опа көрем деп айту қиын (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
салқылау — (ҚХР) өтірікті көп айтатын суайт кісі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
суқайт — (Қост., Ордж.; Алм.: Нар., Кег.) суайт, өтірікші. Ол кісінің өзі бір с у қ а й т адам болатын (Қост., Ордж.). Ол бір жүрген с уқ а й т қой (Алм., Кег.). қ. суқит, сұқит … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
суқит — (Ақт.: Ырғ., Қараб.; Орал, Чап.) суайт, өтірікші. Оның баласы барып тұрған с у қ и т адам, оның сөзі құрсын (Ақт., Ырғ.). «Сізге не керек, аларсыз, бірақ адамдарды жинамаңыз» десе өзі ішінен түсінеді де, бос дәлелдерді айтып, ашу қайтып, с у қ и… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сүркөй — (ҚХР) суайт, жексұрын, жамандықпен аты шыққан кісі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сұқайт — (Алм., Кег.) өтірікші, суайт. Ол бір жүрген с ұ қ а й т қой (Алм., Кег.). қ. сұқит … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сұқит — (Ақт., Ырғ.; Орал, Чап.; Қ орда, Арал; Гур.) суайт, өтірікші, құбылмалы. Дәулеттің өзі бір с ұ қ и т адам, оның сөзі құрсын (Ақт., Ырғ.). Сізгі не керек, аларсыз, бірақ адамдарды жинамаңыз десе, өзі ішінен түсінеді де бос дәлелдерді айтып, ашуы… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі