- қызыл жел
- (Көкш., Қ-ту; Рес., Омбы) жазда соғатын ыстық жел. Қ ы з ы л ж е л жер-ді тез құрғатып жібереді (Көкш., Қ-ту)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қызыл — I зат. г е о г р. Топырағы, тасы қызғылттау жер. – Жоқ, сері аға, адасып кетерсіз, бұл арада шоқ қ ы з ы л д а р көп, бір бірінен айнымайды (С.Жүнісов, Ақан сері 2, 303). Ол «Бұзау өлген» қ ы з ы л ы н а шыға беріп, бұйдасын іріккен… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қызыл — 1 (Шымк.: Түлк., Сайр.) қырмандағы тазалаған бидайдың үйіндісі. Қ ыз ы л д ы қайтап жатырмыз (Шымк., Түлк.). Колхоз қырманы қ ы з ы л ғ а толы (Шымк., Сайр.). Тіпті Калинин атындағы колхозда қырмандағы қ ы з ы л д ы ң шашылып ысырап болып… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
аңызғақ — 1 (Сем.: Абай, Шұб.; Гур., Маңғ.; Рес., Орын.) аңызақ. Жауын аз болып, а ң ы зғ а қ жел соғып кетті (Сем., Абай). Бүгін күн а ң ы з ғ а қ, үйткені мынау қызыл жел әрі ыссы, әрі күшті, құрғақ соғып тұр (Гур., Маңғ.). Жазды күні ыссық жел соғады,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қара — азық. Астық д.м. Соғыс зардабын елдің дендеп түсіне бастағаны да биыл жаз: қант шай, қ а р а а з ы қ т ы ң көзі кеміді (Ә.Сарай, Атырау, 310). Қара ала қаз. Қаздың қара ала түсті бір түрі. Көл бетін жапқан қ а р а а л а қ а з бен қасқалдақ,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дефектоскопия — (лат. defectus ақау, кемшілік және skopeo қараймын, бақылаймын) әскери техниканың жасырын ақауларын табу мақсатында (материалдың, бөлшектердің, құрамалардың, тораптардың, олардың ішкі геоме триясының құрамының және т.б. қасиеттері немесе… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
беймалал — 1. (Шымк., Қызылқ.; Жамб.: Мер., Шу; Қ орда, Сыр.) қалай болса солай, ретсіз. Қызыл қайнар секілді чөб чабылған жерде дәл ушот болмағандықтан, ол оның үстіне жыйналған чөптер б е й м а л а л желінгендіктен тау ушастогінде чөптің қоры болмады… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жадағай — 1. (Шымк., Қызылқ.; Сем.: Көкп., Ақс., Абай) астарсыз тігілген жеңіл шапан. Ол шыли ж а д а ғ а й киетін (Шымк., Қызылқ.). Оның үстіне кигені ж а д а ғ а й екен (Сем., Абай). 2. (Гур., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Таш., Ашх.; Қарақ.) арасына жүн,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шамал — 1 (Түрікм.: Таш., Көнеүр.; Шымк.: Лен., Кел., Сарыағ., Түлк., Мақт.; Қарақ.) самал, қоңыр салқын жел, көбінесе жазда ыстықта кешке қарай соғатын желді айтады. Алдымыздан бір ш а м а л соғып, денеміз рақаттанып қалды (Түрікм., Көнеүр.). Бізде… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
арыстанды — қарабас желі. Қаратаудың оңтүстік батыс бөткейіндегі Арыстанды өзенінің арнасы бойымен соғып тұратын жел. А р ы с т а н д ы қ а р а б а с ж е л і ішін тартпай азынағанына үшінші күн (Ж. Еділбаев, Бүгінгі ауыл., 91). А р ы с т а н д ы қ а р а б а… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жер — Же р ауд а р ы л у ш ы . Ж е р аударылған адам. Сізден Жылқайдаров Рысқұлды ж е р а у д а р ы л у ш ы арестанттар тобына жатқызып, оның түр түсі жөнінде мәліметтер алуыңызды сұрайды (Ш. Мұртазаев, Қызыл жебе, 207). Жер бесік. ф и л о с. Адамның… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі