беймалал

1. (Шымк., Қызылқ.; Жамб.: Мер., Шу; Қ-орда, Сыр.) қалай болса солай, ретсіз. Қызыл қайнар секілді чөб чабылған жерде дәл ушот болмағандықтан, ол оның үстіне жыйналған чөптер б е й м а л а л желінгендіктен тау ушастогінде чөптің қоры болмады (Қызыл октябрь с/советінің хаттамасынан, Жамб., Шу). 2. Қ-орда., Арал; Ауғ.; Ир.) алаңсыз, уайымсыз, өзінше, өзбетімен деген мағынада. Еңбекшілер б е й м а л а л алаңсыз, уайымсыз тұрады. Жұмыс уақытында б е й м а л а л жүруге болмайды Қ-орда., Арал). Бұл сөздің екінші компоненті парсы тілінде қайғы, уайым мағынасында қолданылады (Кр. перс.-рус.-азерб. сл., 1945). Беймалал сөзі көбінесе Өзбекстанға жақын жердегі халықтың тілінде кездеседі