- қауын арық
- (Шымк., Шәу.) егіс даласындағы ең кішкене арықшалар
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қарықтат — қарықта етістігінен жасалған өзгелік етіс. Қарықтатып суару. Қарық (ирек арық) тарту арқылы суару тәсілі. Қ а р ы қ т а т ы п с у а р у тәсілі көбінесе оталатын өсімдіктерде, мысалы: мақта, сәбіз, қауын т.б. өсімдіктерді суаруға қолданылады (Қаз … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарық — I зат. Қауын қарбыз егетін тақта жер. – Келер көктемде мына қ а р ы қ қ а әңгелек, мынаған қарбыз егіңдер (Т.Тобағабылов, Тағдыр., 59). Қорадан, әжемнің жылда көкем әскерден келеді деп таза торлама тұқымын бөлек тігетін қ а р ы қ т а р ы н а н… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарық жару — 1. (Түрікм.: Таш., Көнеүр.) жүйек тарту. Сонда біз он күн бойы қ а р ы қ ж а р у м е н болдық (Түрікм., Таш.). 2. (Қарақ.) қауын қарбыздың, мақтаның, т.б. арасынан су жүретін арық тарту … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарықыз — 1 (Түрікм.: Таш., Тедж., Мары) түсі қара көк, қабығы қалың, сырты қатпарлы қысқа сақтайтын тәтті қауын 2 (Түрікм.: Таш., Тедж., Ашх.) өсімдік түрі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жап — 1 1. (Қ орда: Сыр., Шиелі, Арал, Қарм.; Шымк.: Шәу., Қызылқ.; Қост.: Аман., Жанг.; Ақт., Ырғ.; Қарақ.) егіннің ішіне су жіберетін кішкене арық. Ж а п т а н алынған су егіске тарайды Қ орда., Қарм.). Үлкен арықтан шыққан ж а п т а р қарықтар (қ.)… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жоя — 1 1. (Қ орда: Сыр., Жал., Арал) атыз, қауын қарбыз егетін жер. Дақыл егінді атызға (қ.) күллі овощты ж о я ғ а егеміз Қ орда., Арал). 2. (Түрікм.: Таш., Мары, Тедж.) мақта қатарларының арасындағы өзекшелер, жүйектер. Қауын, мақтаның ж о я л а р ы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
атыз — 1. (Қ орда: Сыр., Жал., Қарм., Қаз.; Қост.: Жанг., Аман.; Жамб.: Шу, Луг., Мер.; Ақт.: Ойыл, Ырғ.) қолдан суарылатын егістік жердің бір бөлегі. Әрбір а т ы з д ы ң көлемі ширек гектарға жақын болу керек Қ орда., Сыр). Сона бір а т ы з қауынның су … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Башкирский язык — Самоназвание: Башҡорт теле Страны … Википедия
әулі-харем — (Қарақ.) шөпті мал жеп кетпес үшін сыртынан орай қазылған ор. Егілген қауын қарбызды, пиязды, т. б. жалпы алғанда бау бақшаны малдан қорғау үшін, сыртын шеңгел, тал, т. б. қоршау. Бірінші сыңары «әулі» қарақалпақ тілінде хәули үй деген мағынаны… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі