- қарабайыр
- (ҚХР) будан, шала
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қарабайыр
Смотреть что такое "қарабайыр" в других словарях:
қарабайыр — зат. Қазақ жылқысы мен арғымақты будандастырудан шыққан жылқы тұқымы. Қ а р а б а й ы р л а р – арғымақтың шапшаң шабысын, бойының биіктігі мен сұлулығын, қазақ жылқысының төзімділігі мен шыдамдылығын бойларына дарытқан. Қ а р а б а й ы р л а р… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жабы — зат. Қазақ жылқысының байырғы қарабайыр тұқымы. Қазақстанның оңтүстік батыс және оңтүстік шығысында өсіріледі. Қазақстанның қатаң табиғатына жақсы кендіккен. Басы дөрекілеу, мойыны етті, бірақ қысқа, омыраулы, кеудесі кең, жоны жалпақ, сауырлы,… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қазақы жылқы — Жылқының қазақ жеріне бейімделген түрі, жабы, қарабайыр … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бүршек — (Жамб., Шу) оралып оралып түйін болып қалған ат жалы. Б ү р ш е к қарабайыр, жалдас жылқыда көп болады (Жамб., Шу) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
добал — сын. сөйл. Жуандау. Біздің жылқы жабы емес, қарабайыр мен қазанат. Жабы деген жалдас, мойыны жуан, аяғы қысқа да д о б а л, жүні қалың, жал құйрығы қою келеді (Ер қанаты, 84) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жүдегіш — сын. Жүдеп кеткіш, арықтағыш. Қарабайыр жылқыға қарағанда қас жүйріктердің ерекше күй таңдағыш, сол себепті тез мұқалғыш, тез ж ү д е г і ш мінізінен ол хабардар еді (О.Сәрсенбай, Шығ., 4, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қолбайыр — сын. жерг. Қарабайыр. Бір жаққа шыға қалса жорға түгіл, сайтаны да жоқ, аздап желісі ғана бар қ о л б а й ы р жылқылардан ұстатып мінеді (Ұ.Доспанбетов, Ел есінде, 228) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
мұқалғыш — сын. Беті қайтқыш, мұқалып қалғыш. Қарабайыр жылқыға қарағанда қас жүйріктердің ерекше күй таңдағыш, сол себепті тез м ұ қ а л ғ ы ш, тез жүдегіш мінезінен ол хабардар еді (О.Сәрсенбай, Шығ., 4, 4) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
