- бүршек
- (Жамб., Шу) оралып-оралып түйін болып қалған ат жалы. Б ү р ш е к қарабайыр, жалдас жылқыда көп болады (Жамб., Шу)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
бүршек
Смотреть что такое "бүршек" в других словарях:
өңіршек — (Ауғ.; Ир.) қымбат асыл тастары бар алқаның бір түрі … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әңіршек — зат. жерг. Салпыншақты сырға. Белдік пен ә ң і р ш е к, шолпы сылдырмақтары қозғалып кетсе, әдемі әуез туғызады (Т. Жармағамбетов, Сентябрь., 47) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
дүңгіршек — зат.жерг. Қатық, қаймақ не май салынатын шұңғыл ыдыс. зат. Дүңгіршек етжеңді шөптердің бір туысы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шеміршек — зат. в ет. Жылқыда болатын ауру; тышқаншық. Ел арасында тышқаншық, шеміршек, алаңорақ деген ауру аттары бар. Бұл үшеуі бір ауру. Тышқаншық болған жылқының екі танауы делдиіп кетеді. Елдің ш е м і р ш е к деп жүргені осы (Ж.Бабалықұлы, Мал ауруы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
желбіршек — зат. сөйл. Желбір … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шеміршек — зат. Сүйек пен сүйек түйіскен жерді, буын мен буынды байланыстырып тұратын иілгіш жұмсақ зат … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
біршек болу — (Шымк., Түлк.) бірігу, бірлесу, қосылу, звеноға бірігу. Он он бес үй бірігіп, б і р ш е к б о л д ы қ (Шымк., Түлк.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дүңгіршек — (Өзб., Ташк.) бөшке … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дүңгіршек 2 — (Алм., Шел.) қойдың жұмыршағы. Бұрын д ү ң г і рч е к к е май салатын едік (Алм., Шел.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
желбіршек — (Қост.: Фед., Семиоз.) шымылдықтың жоғары бөлегі. Келін түсіргелі жатқан болу керек, шымылдығын құрып, ж е лб і р ш е г і н үкілеп жатыр екен (Қост., Фед.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
