- қалбыр тоқым
- (Монғ.) төрт бұрышты үлкен тоқым
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
қалбыр — ир. зат. Консервінің қабы; қаңылтырдан жасалған ыдыс. ир. зат. Қаңылтырдан жасалған ыдыс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қалбыр — 1 (Алм., Жам.; Жамб.: Шу, Қорд.) шылапшын, кір жуатын ыдыс. Әкем, қ а л б ы рд ы әкеп, ағаларыңның қолына су құй (Алм., Жам.) 2 (Шығ.Қаз.: Күрш., Тарб., Ү Н., Марқ.) 1. бидай тазалайтын елек, елеуіш. Қ а л б ы р қаңылтырдан жасалады (Шығ.Қаз.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қалбыр — зат. Бидай, арпа тазалауға арналған, тесіктері ірірек, елек сияқты құрал; кепшік. ≈ Көршінің қ а л б ы р ы н сұрап әкелші … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сас қалбыр — (Өзб., Ташк.) бидай, арпа елейтін, үйіретін қалбыр. Қоңсылардың бірінен де с а с қ а л б ы р таба алмадым (Өзб., Ташк.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қалжуыр — зат. диал. Есікті іш жағынан бекітетін ілгіш. зат. көне Қалбыр, салдырлағыш зат … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ақ қалай — (Орал, Жән.) шай қалбыр. А қ қ а л а й д а н шай алып, тасқұманға шай салшы (Орал, Жән.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құм елек — (Рес., Орын.) темір елек, қалбыр … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сайым — (Шығ.Қаз., Тарб.) бидай елейтін қалбыр … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сусек — 1. (Көкш.: Щуч., Еңб.; Гур.: Маңғ., Шевч.; Қост.: Об., Жанг.; Сем.: Ұрж., Аяг.; Павл., Баян.; Рес., Орын.) қамба, астық сақтайтын орын. Мына астықты с у с е к т е н алып келді (Көкш., Еңб.). Астықты кейде с у с е к к е де құямыз (Гур., Шевч.).… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
торқа — 1 (Алм., Іле) елек, қалбыр. Қызылша егісінің жерін өңдеу үшін малдың қиын, қалдығын уақтап елейтін елек 2 (Қ орда: Сыр., Жал.) кенеп. Т о рқ а сөзі бұл елде жібек мағынасында қолданылатын еді Қ орда., Сыр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі