қалбыр

1

(Алм., Жам.; Жамб.: Шу, Қорд.) шылапшын, кір жуатын ыдыс. Әкем, қ а л б ы рд ы әкеп, ағаларыңның қолына су құй (Алм., Жам.)

2

(Шығ.Қаз.: Күрш., Тарб., Ү-Н., Марқ.) 1. бидай тазалайтын елек, елеуіш. Қ а л б ы р қаңылтырдан жасалады (Шығ.Қаз., Күрш.). 2. елеуіш, ұн елейтін елек. Қ а лб ы р м е н ұн елейміз (Шығ.Қаз., Күрш.)

3

1. (Көкш.: Щуч., Еңб., Қ-ту) қаңылтырдан істелген кішкене ыдыс. 2. (Қар., Шет; Рес., Омбы) керосин, т.б. құятын ыдыс. Қ а л б ы р д ы ң түбінен су ағып тұр (Қар., Шет). 3. (Көкш., Қ-ту; Сем., Аяг.; Түрікм., Красн.) консерві, т.б. салатын ыдыс, сауыт. Қораның ішінде шашылған қ а л б ы р л а р д а н аяқ алып жүргісіз (Түрікм., Красн.). 4. (Сем., Абай) ішіне шай, бұрыш, түйме, т.б. салатын ыдыс

4

(Шығ.Қаз., Ү-Н.) кебек