- алапар
- 1(Алм., Жам.) бұлбұл тәрізді торғай. Мәрәсұлдың баласы а л а п а р торғайды былтырдан бері қапасқа салып, асырап жүр (Алм., Жам.)2(Жамб., Жам.) бажырайған, алар-ған. Ауданнан мінген поездың басын Ақыртөбеден бір-ақ тартқан, а л а п а р көзді алпамсадай қара кісі станцияға дік ете түсті («Кол-шы», 1936, №37)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.