алапа

1

(Гур., Маңғ.; Рес., Орын.; Қ-орда: Сыр., Жал.) олжа, пайда, табыс. Егін жақсы шықса, халыққа үлкен а л а п а (Гур., Маңғ.). Бұрын қызды күйеуге бергенде, әйелдер а л а п а алатын. Біреуден а л а п а алма (Рес., Орын.). Күріш жақсы шықса, халыққа бір а л а п а болып қалар еді Қ-орда., Сыр.). Ал мына хан: «Ант жағын ауызға алма, әуелі әр қайсысына а л а п а үлестір», – дейді (Ә. Кекіл., Үркер, 336). [Әзірбайжанша алаф жемшөп, мал азығы (Азерб.-рус. сл., I, 1962, 99)]. қ. ғаләйә.

2

(Гур.: Маңғ., Шевч.; Түрікм.: Таш., Көнеүр.; Қарақ.) кәде. Ертеде күйеу келгенде жеңгелері а л а п а аламыз деп баратын (Гур., Маңғ.). Көненің сондай а л а п а с ы н ы ң көбі ұмытылып барады (Түрікм., Көнеүр.). Қыз малсыз болса да, а л а п а с ы з болмас (Қарақ.). [Әзірбайжанша алафа жұқа жібек мата (Азерб.-рус. сл., 1962, 99)]

3

(Сем.: Абай, Шұб.) қалыңмал. Осы күні қыз бергенде а л а п а алмаймыз (Сем., Абай)

4

(Жамб., Шу) адамгершілік. Біреудің а л а п а с ы асық, біреудікі кем болады (Жамб., Шу)

5

(Қарақ.) әйел босанған, келіншек түскен тойларда берілетін ақшалы орамал

6

(Рес., Сарат.) жалақы. Келіннің а л а п а с ы қандай болады? (Рес., Сарат.)