көне-көскі

(Ақт., Шалқ.; Түрікм.: Ашх., Таш., Мары; Қарақ.) тозығы жеткен, ескі-құсқы. Менің қалағаным – к ө н е-к ө с к і емес, таза нәрсе еді (Түрікм., Ашх.). – Шырағым, Вова, әкеңе к ө н е-к ө с к і ң д і сен ауысарсың (Ә. Нұрп., Күт. күн., 68)