- көнек
- 1(Жамб.: Шу, Мер., Қорд.) той-томалақта құда-күйеулерге табақ тартып, көйлек-көншек түрінде алынатын кәде2(Көкш., Қ-ту; Рес., Омбы) қымыз ашытатын ыдыс. Ондай к ө н е к т е р қазір жоқ қой (Рес., Омбы)3(Қарақ.) жүгері дәнінің ұшындағы қарайып тұрған жер
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.