- көнектей
- (Жамб., Қорд.) өте үлкен. Ол оны к ө н е к т е й ғып алып келді (Жамб., Қорд.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
көнек — Көнегі керегеге ілінді. Малы жұтқа ұшырап, ақсыз қалды. Биенің сүтін сауатын ыдысты – көнек дейді. Қазақта «к ө н е г і к е р е г е г е і л і н у» деген сөз бар. Оның мәні – жұтап қалу дегенді білдіреді (С. Мұқанов, Таңд, шығ., 15, 111). Көнек… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі