- желкелік
- (Ақт., Алға; Монғ.) жүгеннің төбелдірігі; жүгеннің желке тұсына келетін бөлігі
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
желкелік
Смотреть что такое "желкелік" в других словарях:
желкелік — зат. Киім жағасының астына қадалған ілгек бау. зат. Жүгеннің екі жақтауының желкеде түйісетін ұшы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
желкелік — зат. Әйелдердің шашын желкесіне бекітіп қоятын әшекейлі сәндік зат. Әдемі өрнекті етіп жасалып, шүйдеге бекітілетін ж е л к е л і к пен шашкерме қыздар тағуға арналған әшекейдің арнайы бір түріне жатады (Қаз. әйелдері, 1983, №9, 26) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
далбағай — (көне.) бас киім. Тымақ тәріздендіріп қалың не жұқа матадан, ақ киізден тігеді. Д дың екі жаны мен желкелігі тұтас тігіліп, иық пен желкені жауып тұрады. Қыстыгүні далбағайды тымақ сыртынан жылқышылар киеді. Қазақстанның әр жерінде әр түрлі… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
дулыға — (көне.) батырлар соғыста басына киетін темір қалпақ. Д ның екі жағы мен желкелігіне темір тор ілініп, мойын мен иықты тымақ тәрізді тұтас жауып тұрады … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
итқұлақ — 1. (Гур., Маңғ.; Қ орда: Сыр., Жал., Қарм.) құлақшын. Қысқы суықта біздің жеріміз и т қ ұ л а қ киіп жүре береді (Гур., Маңғ.). 2. (Павл., Ерт.) екі құлағы, желкелігі бар бас киім, тымақ … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
найман тымақ — (Монғ.) төбесі жалпақ, арт жағындағы желкелігі шолақ, құлақшынды бас киім … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
омырау қамыт — (Гур., Маңғ.) түйе қамыттың желкелігі. О м ы р а у қ а м ы т түйенің иығында тұрады (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақ — зат. в ет. Бұзаулы сиырда, қозылы қойда болатын жұқпалы, әрі зілді дерт. Мұндай жағдайда малдың сүті тартылып қалады. Егер бір қой а қ болып ауырса, ол қоралы қойға түгел жұғады (Ж. Бабалықұлы, Мал ауруы., 8). Ақ айыл болды. Көп мініліп, арқасы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
милық — зат. Жүгеннің миға жақын жатқан бөлігі. Жүгенде екі «жақ», бір «м и л ы қ», «кеңсірік», «сағақ», «ауыздық», «желкелік, «кекілбасар» болады (Шаңырақ, 520). М и л ы қ т ы кейде кекілбасар деп те атайды (Х.Арғынбаев, Қаз. ер тұрман, 197) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шашкерме — зат. Әйелдердің шашын бастырып әрі керіп қоятын тарақ сияқты сәндік зат. Әдемі өрнекті етіп жасалып, шүйдеге бекітілетін желкелік пен ш а ш к е р м е қыздар тағуға арналған әшекейдің арнайы бір түріне жатады (Қаз. әйелдері, 1983, №9, 26) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
