- желкек
- 11. (Алм.: Жам., Шел., Кег.; Жамб.: Шу, Мер., Луг.; Сем., Ұрж.) сүті шығып тұратын, ұзындығы бір қарыстай көк гүлді, жапырақты өсімдік. Мен ж е л к е к теруге кеттім (Алм., Жам.). Ж е л к е к т і қойдан басқа мал жемейді (Жамб., Шу). Мұнда ж е л к е к көп өседі (Сем., Ұрж.). Көзі жасаурап отырып, жерде өсіп тұрған ж е л к е к т і көрді (Ш. Мұрт., Жұлд. көп.). 2. (Орал, Қара.) құм арасына қазық тамырлы, қара топырақты жерге түйнек тамырлы болып шығатын өсімдік. Ж е л к е кт і ң тамыры әуестікке желінеді. Ж е л к е к т і ң ақ желкек, қара желкек, қой желкек деген түрлері болады (Орал, Қара.)2(Гур., Маңғ.) желді. Күн бүгін ж е л к е к, жол жүруге жақсы болды (Гур., Маңғ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.