жез таба

жез таба
(Көкш., Қ-ту; Қост., Жітіқ.; Орал: Чап., Жымп.; Қарақ.) самаурын астына қоятын поднос. Ж е з т а б а н ы сүртуді ұмытып барамын (Көкш., Қ-ту). Буы бұрқырап тұрған самауырынды ж е з т а б а н ы ң үстіне әкеп қойды (Қост., Жітіқ.). Ж е з т а б ан ы кейде ләгөн деп те атайды (Орал, Чап.). Еденсіз үйге самауырды ж е з т а б а с ы з-а қ қоя береміз (Қарақ.)

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Смотреть что такое "жез таба" в других словарях:

  • потынас — (Рес., Омбы) самаурынның астына қоятын ыдыс. Қалима, п о т ы н а с т ы әкелші (Рес., Омбы). Көкшетау облысының Қызылту ауданында жез таба, Шымкент облысының Алғабас ауданында пәтінес. Орысша поднос …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • тәккәш — (Жамб., Жам.) самаурын астына қоятын жез таба. Миманға самауыр қойғанда астына т ә к к ә ш қойылады (Жамб., Жам.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • даба — (Жезқ., Ж.арқа) таба, отқа нан көметін табақ тәрізді шойын ыдыс. Д а б а ғ а пісірілген нан оңды болады (Жезқ., Ж.арқа). Қостанай, Торғай жағында бұл сөз тапа болып айтылды. Қазақ жерінің кей қоныстарында тәбе деген де нұсқасы бар …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • самар — 1. (Қост., Жанг.; Қ орда: Сыр., Қарм.; Жезқ., Ұлы.; Гур.: Маңғ., Бақс.; Орал, Орда; Рес., Орын.; Қарақ.) үлкен табақ, тегене, шара. Біз екі кісі бір с а м а р қымыз іштік (Қост., Жанг.) С а м а р толы етті алдымызға қойды Қ орда., Сыр.). С а м а… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • шәулі — 1 (Жезқ.: Жез., Ағад.) бүркіттің балапаны. Асырап отырған ш ә у л і с і қанаттайын депті (Жезқ., Жез.). Бүркіттің ш ә у л і с і н асырап отыр екен (Жезқ., Ағад.) 2 (Шымк., Түркіс.) еттің нанын сүзіп алатын темір қалақ. Мен ш ә у л і н і қаладан… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • аяқ-шанақ — 1 (Қар., Қарқ.) аяқ табақ 2 (Жезқ., Ұлы.; Рес., Омбы) әйелдердің соғымнан алатын үлесі. Қатындар соның аулынан а я қ ш а н а қ аламыз деп кетті (Жезқ., Ұлы.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • зере — (көне.) садақ жебесін өткізбеу үшін ұрыс майданына киіп шығатын орта ғасырлардағы шынжыр сауыттың бір түрі. Оны бір қабат киім сыртынан киген. З нің жүректі қорғайтын кеуде тұсындағы екі бөлек темір табақша қалтқысын шарайна дейді. Мысалы, қола,… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

  • зере — зат. диал. Іші қуыс, өзі ұзын, сәукелемен бірге киетін бас киім. зат. Бір нәрсенің астына қойылған зат; тіреу, тұғыр. зат. Садақ жебесін өткізбеу үшін ұрыс майдандарына киіп шығатын ерте уақыттағы шынжыр сауыттардың бір түрі. Оны бір қабат… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • атала — 1 (Жамб.: Шу, Тал., Сар.; Алм.; Жезқ., Ағад.; Талд.) ұн көже. Ол уакытта а т а л а н ы таба алмадық қой (Жамб., Тал.). [Қырғызша атала (К. Юд., КРС, 78); ұйғ. атила (Уйг. рус. сл., 1961, 22); өзб. атала (Узб. рус. сл., 1959, 43)] 2 (Көкш.: Қ ту,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • леген — 1. (Жамб.: Мер., Луг., Тал.; Шымк., Сайр.) ет, тағы басқа тағам салатын жайпақ табақ. Етті л е г е н г е сап әкел (Жамб., Мер.). Л е г е н д е қатырма тұр (Шымк., Сайр.). Шырын шекер бал келді, Алтын л е г е н үстінде, Әр түрлі тағам ішінде, Қазы …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»