- шәулі
- 1(Жезқ.: Жез., Ағад.) бүркіттің балапаны. Асырап отырған ш ә у л і с і қанаттайын депті (Жезқ., Жез.). Бүркіттің ш ә у л і с і н асырап отыр екен (Жезқ., Ағад.)2(Шымк., Түркіс.) еттің нанын сүзіп алатын темір қалақ. Мен ш ә у л і н і қаладан іздеп таба алмай келдім, келсем, ауылда жатыр екен (Шымк., Түркіс.). [Ұйғырша чойла шыбықтан тоқылған түшпара сүзетін ожау тәрізді құрал]. қ. шаулы.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.