әлкей-чәлкей

әлкей-чәлкей
(Алм., Шел.) әлек-шәлек, әуре болу. Уақытым өте тығыз, ә л к е й-ч ә л к е й болмай-ақ қойыңдар (Алм., Шел.). қ. әлекей-чәлекей.

Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. . 2005.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Смотреть что такое "әлкей-чәлкей" в других словарях:

  • Маргулан, Алькей Хаканович — Алькей Хаканович Маргулан каз. Әлкей Хақанұлы Марғұлан …   Википедия

  • Маргулан — Маргулан, Алькей Хаканович Алькей Хаканович Маргулан Әлкей Хақанұлы Марғұлан Изображение А. Маргулана на памятных 50 тенге 2004 года …   Википедия

  • Маргулан, Алькей — Алькей Хаканович Маргулан Әлкей Хақанұлы Марғұлан Изображение А. Маргулана на памятных 50 тенге 2004 года Дата рождения: 1904(1904) Место рождения: Степ …   Википедия

  • Маргулан Алькей Хаканович — Алькей Хаканович Маргулан Әлкей Хақанұлы Марғұлан Изображение А. Маргулана на памятных 50 тенге 2004 года Дата рождения: 1904(1904) Место рождения: Степ …   Википедия

  • әлекей-чәлекей — (Алм., Шел.) әлек шәлек, әуре болу. Уақытым жоқ, маған тамақ қылып, ә л е к е й ч ә л е к е й болмаңдар (Алм., Шел.). қ. әлкей чәлкей …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • балашық — (Алм., Шел.; Сем.: Абай, Көкп., Ақс.) аласа, жас қарағай. Б а л а ш ы қ т а р үлкейіп қапты (Сем., Абай). Қашқан қоян б а л а ш ы қ т ы ң ішіне кірді де кетті (Алм., Шел.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • күлте — 1 1. Қ орда., Арал; Ақт., Ойыл; Қост.: Фед., Семиоз.) орақпен орып, десте бойымен әр жерге тасталып отыратын егін шөптің бір шеңгелдей жиыны. Біз орылған тарының к ү лт е с і н көбелеп жатырмыз Қ орда., Арал). Орған тарыны к ү л т е к ү л т е… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • қой ауру — (Орал, Жән.; Гур., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Небид., Таш., Ашх.) қарны үлкейіп, ішкені бойына жұқпай, шеке тамыры көгеріп тұратын балалар ауруы. Қазір қ о й а у р у ы н тез ақ емдейді (Орал, Жән.). Екі баласы да қ о й а у р у ы м е н кеселденіпті… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • шұлқа — 1 (Түрікм.: Ашх., Тедж., Мары, Байр., Көнеүр., Тахта) мал жеміне жарайтын мақта қалдығы. Мәшіндегі жүктелгендердің бәрі ш ұ л қ а (Түрікм., Ашх.). [Түрікменше шулха қабық, қауыз (Туркм. рус. сл., 1940); өзб. шулха мақта тұқымы (Узб. рус. сл.,… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • аңғалақ — зат. Екі көздің айналасы, көз шұңқыры. Зейнеп те қарап еді, көзінің а ң ғ а л а ғ ы онан сайын үлкейіп кеткен екен, тұла бойым түршігіп қоя берді (Жалын, 1975, 2, 146). Екі көзінің а ң ғ а л а қ т а р ы суырып, жасаурап, ашқызбайды (Қаз. әдеб.,… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»