шұлқа

1

(Түрікм.: Ашх., Тедж., Мары, Байр., Көнеүр., Тахта) мал жеміне жарайтын мақта қалдығы. Мәшіндегі жүктелгендердің бәрі ш ұ л қ а (Түрікм., Ашх.). [Түрікменше шулха қабық, қауыз (Туркм.-рус. сл., 1940); өзб. шулха мақта тұқымы (Узб.-рус. сл., 1959)]

2

(Қарақ.) шиті дәнінің майлы қабығы

3

(Рес., Сарат.) шұлық, шөлкей, носки. Біздің балалар ш ұ л қ а с ы н киместен етігін суға салады (Рес., Сарат.)