білте мылтық — Мақта білтемен от алатын, қазақтардың өзі жасаған серіппесіз мылтық. Бір данасы Москваның тарихи музейінде сақтаулы. XVI XVIII ғасырларда жоңғарларға, басқа халықтарға қарсы соғыста қазақ шеберлері көп жасап шығарған. Жалпы құрылысы басқа… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
күлте — жапырақшалар. бот. Гүл күлтесінің жапырақшалары. Тостағаншаның үстіңгі жағына күлте орналасқан. Күлте ақ түсті бес к ү л т е ж а п ы р а қ ш а л а р ы н а н құралады (Ботаника, 107) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
білте шам — Май құйған құтыға ширатылған мақта салып, жарық түсіретін сықсима шам. Жаңғыш затпен білте арқылы жарық беретін шам … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
күлте жал — күлте құйрық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
пілте — зат. диал. Білте … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
күлте-күлте — сын. Күлтеленіп кеткен. Нұры тая бастаған көзінің алды к ү л т е к ү л т е (Қаз. әдеб., 20. 06. 1975, 2) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
білте — ир. зат. Шамның жанатын жерін майға қосып тұру үшін мақта, матадан істелетін тілше. ир. зат. көне Ертерек кезде мылтықты, зеңбіректі от алдыратын тұтандырғыш зат … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
күлте құйрық — Жылқының сәндікпен тарамдалған қалың, тығыз қыл будасы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кілтең — (Шығ.Қаз., Ү Н.; Тау., Қош.) кілтипан, шикілік. Осы кісінің бір к і л т е ң і бар шығар, болмаса ол колхозға неге бармайды (Тау., Қош.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көрбілте — (Қост., Жанг.) шөп басқан сүрлеу, көмескі соқпақ. Сиырлар ауылға қарай к ө р б і л т е жолмен шұбап барады (Қост., Жанг.). Міне, енді тоғай арасымен ирелеңдеген к ө р б і л т е соқпақтан боз атты жолаушының өзі де шыға келді (А. Нұрм., Құл. аж.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көрбілтең жол — (Рес., Омбы) шөп басқан ескілеу жол. К ө р б і л т е ң ж о л м е н барсаң, жарты ақ сағат кетеді (Рес., Омбы) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
