- бейуа
- (Ауғ.; Ир.) жесір әйел
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
бейуа
Смотреть что такое "бейуа" в других словарях:
сам — ар. зат. Кешкі шам жағылар кез; ымырт, алагеуім, бейуақ. ар. зат. Кешкі шам жағылар кез, ымырт, алагеуім, бейуақ … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ақылгөйсу — … – Бұл сөздер а қ ы л г ө й с у емес, жәй бір бейуақыттағы толғаныс тәрізді (Тоғызыншы шежіре, 26) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
балғашот — зат. жаңа. Альпинистер тау шыңына шыққанда қолдарына ұстап жүретін, мұзды оятын, екі басты шот сияқты құрал. Қалаған кезде арқан сыртта қалып қойыпты. Әмбебап б а л ғ а ш о т та жоғалған (Н. Ақыш, Бейуақта., 155) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кепиетсу — кепиетсі етістігінің қимыл атауы. Аштықты, жалаңаштықты көрген адам, парасатты қария. Ендеше, қалай аузы барады к е п и е т с у г е (Н. Ақыш, Бейуақта., 223) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
көксүңгі — … Мұз болғанда болаттай жарқыраған к ө к с ү ң г і мұз (Н. Ақыш, Бейуақта., 146) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қабыздат — қабызда етістігінен жасалған өзгелік етіс. Осы бейуақ күй көңілге күрсініс шақырып, жұқалаң мұң қ а б ы з д а т а д ы (О.Бөкеев, Өз отыңды., 110) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қарлығыңқылау — сын. Сәл қарлыққан, қырылдаңқыраған. Мәліктің қ а р л ы ғ ы ң қ ы л а у келген қоңыр үні ар жағынан ентіге жеткен көп сауалдың тігісін жаймалап, сауал иесін сабырға қарай қайырып әлек (Н.Ақыш, Бейуақта., 277) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
құрылыс — отряды. Жазғы каникул кезінде студенттерден құралған құрылысшылар тобы. Әлі есімде бір рет студенттік қ ұ р ы л ы с о т р я д ы м е н алысқа жүргелі тұрғамыз (Н.Ақыш, Бейуақта., 85) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
құтқарушы — Құтқарушылар отряды. Апатқа ұшырағандарды құтқаратын адамдар тобы. Эфир арқылы қ ұ т қ а р у ш ы л а р о т р я д ы н ы ң жүрістұрысын зер сала қадағалап, үсті үстіне нұсқау береді (Н.Ақыш, Бейуақта., 168) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қымыздан — ет. сөйл. Қымыз ішу, қымызға қану. Бейуақ келген қонақтар ертеңіне таңсәріден асығыс шайланып, қ ы м ы з д а н ы п шұғыл аттанды (Ә.Кекілбаев, Елең алаң, 120) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
