- бейтап
- (Қ-орда: Сыр., Жал.; Жамб., Жуа.; Шымк., Қызылқ.) әлсіз, сырқат. Қымыз ішіп едім, б е й т а п болып қалдым (Жамб., Жуа.). Кешеден бері б е й т а п болып жүрмін (Шымк., Қызылқ.). Оның б е й т а п болғанына 2-3 жыл болды Қ-орда., Сыр.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.