шабақтау — ет. Жүнді, мақтаны жайлап сабалау, көпсіту … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шабақ — сабау. Сабалған жүнді көпірту үшін қайта сабау. Ал ш а б а қ с а б а у – сабалған жүнді шидің үстіне көпіртіп тегіс жаю үшін, шабақтауға арналған сабау (А.Әлімжанова: Радиодан) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шаба жауу — (Тау., Қош.) күннің қатты, жеделдете жаууы. Ш а б а ж а у ғ а н жауын бір басылмады (Тау., Қош.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
аталақтау — 1 (Гур., Маңғ.; Түрікм., Көнеүр.) аттың ширақ, пысық жүрісі. Аты бір а т а л а қ т а ғ а н жақсы ат екен (Гур., Маңғ.). Астына мінген аты а т а л а қ т а п озып кетті (Түрікм., Көнеүр.) 2 (Гур., Есб.) далбаңдау, далбалақтау. А т а л а қ т а п… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
салма — 1 1. (Гур.: Маңғ., Шевч.; Қ орда, Арал; Түрікм.: Таш., Көнеүр.; Қарақ.) егін араларына су жіберетін кішкене арық. С а л м ад а н су жүріп жатыр екен (Гур., Шевч.). Су ағатын с а л м а л а р м е н аудандарды оңдау жұмысына кірісу ертелік етпейді… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ергенек — зат. Киіз есіктің тосқауыл ағашы. Ергенекті жасау үшін екі таяныш немесе жақтау ағаш алады да, оны қашаумен тесіп жиілігін 10 15 см етіп жіңішке шабақ өткізеді. Биіктігі 1 1,5 метрдей болады. Бір жағын есіктің бір босағасына байлап, киіз үйдің… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі