аталақтау

1

(Гур., Маңғ.; Түрікм., Көнеүр.) аттың ширақ, пысық жүрісі. Аты бір а т а л а қ т а ғ а н жақсы ат екен (Гур., Маңғ.). Астына мінген аты а т а л а қ т а п озып кетті (Түрікм., Көнеүр.)

2

(Гур., Есб.) далбаңдау, далбалақтау. А т а л а қ т а п шаба жөнелді ғой анау (Гур., Есб.)

3

(Монғ.) ұшқалақтау. Неғылайын деп едің оны. А т а л а қ т а п неқып жүрсің (М. Құрман., 55)

4

(Орал, Жән.) оқалақтау. Сиырлар озған заманда а т а л а қ т а п шауып еді (Орал, Жән.)