- уалау
- (Шымк., Қызылқ.; Сем., Абай; Қ-орда: Сыр., Жал.; Ақт., Ырғ.; Шығ.Қаз., Күрш.) уқалау. Теріні илеген соң жақсылап у ал а у керек (Сем., Абай). Қой көрмеген қуалап жүріп өлтіреді, Ұл көрмеген у а л а п жүріп өлтіреді (Шығ.Қаз., Күрш.). Соғыс жылдары күріштің масағын қолмен у а л а д ы қ қой Қ-орда., Жал.). Насыбайды у а л а п атамыз (Ақт., Ырғ.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.