сүркіту

1

(Гур., Маңғ.) састыру, есін шығару. Тентек ұлын с ү р к і т і п осында қуып тықты, бәріміз араң арашалап алдық (Гур., Маңғ.). [Монғол тілінде сүрэх қауіп туғызу, қорқыту; сүрдүүлэх қорқыту, үркіту (Монғ.-қаз. сөз., 1954, 167-168)]

2

(Гур., Бақс.) қуу, айдау. Әбден болған соң с ү р к і т і п, тоғай ішіне қуып тастадым (Гур., Бақс.). Бұрын жалғыз атпен жалғыз тазы көрінсе, дүркірей жөнелетін ессіз мақұлық қуғыншыны алдына салып ап, өзі с ү р к і т е жөнелгені не сұмдық? (Ә. Кекіл., Үркер, 567). [Алтай тілінде сүүр қуу, қуалау (Н. Бас., ДК, 249)]