- уал
- 1. (Шымк., Лен.) тырма, мала (жабайы құрал). Бұрын у а л м е н де егістік жерді малалайтын едік (Шымк., Лен.). 2. егін басатын құрал, талдан тоқып, бір бетін жебелеп жасайтын жабайы құрал. У а л жеңіл тартады. Оны бірер көлікпен тартып, шағын егін бастырады. Осында бірнеше жыл бұрын кейбіреулер егістікті у а л м е н бастыратын (Шымк., Лен.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.