- тиіп кету
- (Қост., Жанг.) жолығу, кездесу. Мен сізге т и і п к е т е й і н деп келіп едім (Қост., Жанг.)
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
Кету — (санскр. केतु … Википедия
кетуі бар — (Шығ.Қаз., Ү Н.) кетуі мүмкін, кетуі ықтимал … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
КЕТУ — демон, олищетворяющий мифич. 9 ю планету или точку пересечения орбит, отождествляется с хвостом дцракона Раху, обезглавленного Вишну; считается сыном Брихаспати и демоницы Симхики. В. Эрман … Словарь индуизма
Кету — (Санскр.) Склоняющаяся к горизонту точка пересечения орбит в астрономии; хвост небесного дракона, который нападает на Солнце во время затмения; также комета или метеор. Источник: Теософский словарь … Религиозные термины
КЕТУ — (Санскр.) Склоняющаяся к горизонту точка пересечения орбит в астрономии; хвост небесного дракона, который нападает на Солнце во время затмения; также комета или метеор … Теософский словарь
кету — (Шымк., Түлк.) күн бату, баю. Күн к е т к е н соң үйге қайтамыз (Шымк., Түлк.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
кетуі бойынша — Қ орда., Арал) кетісімен, кете салысымен. Оның исін жойылту үшін, адамдары к е т у і б о й ы н ш а иіс су шашады Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сұпыты кету — (Шығ.Қаз., Ү Н.; Тау., Қош.) есі кету, мазасы кету, сұры кету, ұсқыны кету. С ұ п ы т ы м ы з д ы к е т і р д і (Шығ.Қаз., Ү Н.). Құл ашаң басқан қаланың с ұ п ы т ы Шалақтамнан да жүдеу еді («Жұлдыз», 1987, №11, 80) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қауіпсіз кету шебі — (Рубеж безопасного удаления) басшылық белгілеген ядролық жарылыс орталығынан (эпицентрден) өз бөлімшелері мен бөлімдерін ұрыс техникасымен бірге қауіпсіздік жағдайында алып кетуін анықтайтын шартты сызық. Бөлімшелер қарсылас қорғанысының тірек… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
жер шығып кету — (Алм.: Кег., Жам.; Шымк.: Сайр., Түлк.; Көкш., Еңб.; Қост.: Фед., Семиоз.) жер құрғап кету, кеуіп кету. Кейде ж е р ш ы ғ ы п к е т к е н д і к т е н егін шықпай қалады (Алм., Кег.). Қатты аңызақ болған жылдары ж е р ш ы ғ ы п к е т к е н еді… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
марқау кету — 1. (Алм., Жам.) аулақ кету. Маңайымнан м а р қ а у к е т (Алм., Жам.). 2. (Алм., Жам.) мүлдем кету … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі