сұпыты кету

(Шығ.Қаз., Ү-Н.; Тау., Қош.) есі кету, мазасы кету, сұры кету, ұсқыны кету. С ұ п ы т ы м ы з д ы к е т і р д і (Шығ.Қаз., Ү-Н.). Құл ашаң басқан қаланың с ұ п ы т ы Шалақтамнан да жүдеу еді («Жұлдыз», 1987, №11, 80)