Қазақ тілінің аймақтық сөздігі. - Алматы: « Арыс» баспасы. Ғ.Қалиев, О.Нақысбеков, Ш.Сарыбаев, А.Үдербаев. 2005.
лекіру — (Гур., Маңғ.) молаю, көбею. Құдықтың суы л е к і р д і. Судың көзі л е к і р і п, шапшып шықты. Жаңбыр жауса, көлдің беті л е к і р е бастайды (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
аш — I. 1. Ашарга яки эчәргә яраклы ашамлык, азык аш кашыгы 2. Беренчегә бирелә торган шулпалы азык 3. Ашау, азык кабул итү. Иртәнге , көндезге , кичке сүзләре белән килгәндә, билгеле бер ашау вакытын белдерә. Шул вакытларга билгеләп әзерләнгән… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
җимеш — 1. Ябык орлыклы үсемлекләрнең чәчәк койганнан соң барлыкка килә торган орлыклыгы 2. Кайбер агач һәм куакларның ашарга яраклы сусыл, итләч орлык тышчасы (мәс. чия). Кайбер шундый җимешләрнең атамасы составында килә (кара җимеш, йөзем җимеше, хөрмә … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
җир-су — җый. 1. Җир һәм су; тамак туйдыру, яшәү чыганагы буларак, чәчүлек җирләр һәм шулар янындагы сулыклар, елгалар, күлләр 2. с. Җирдә дә, суда да яшәү өчен җайлашкан җир су хайваннары. ҖИР – ЛЕ СУЛЫ – (ҖИР – СЕЗ СУСЫЗ) – Җиргә суга хуҗа, җире һәм суы … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
бөлеу — ет. Ителгі, лашын сияқты қыран құстарды суыққа тоңдырмау үшін бір нәрсеге орап, таңып қою. зат. Қыран құсты құндақтап алып жүретін бөлек ағашы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қар — моңғ. зат. Қолдың білек пен иық аралығы. ир. сын. Жеңіл мінезді, суық жүрісті, жез өкше (әйел) … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жаппа — 1 (Алм.: Кег., Нар., Жам.; Сем.: Абай, Ақс., Көкп.) күрке, балаған, киіз қос. Оның қауашадай ж а п п а с ы бар екен (Алм., Нар.). Біз мал басына ж а п п а жасадық (Алм., Жам.). Үйіміз болмағасын ж а п п а д а отырмыз (Сем., Абай). Өз алдына ж а п … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
су басы жоғары болсын — (Қ орда: Арал, Қарм., Жал., Сыр.) егін суы мол болсын, шығымды болсын деген тілек мағынасында. Уа, қария, с у б а с ы ж о ғ а р ы б о л с ы н Қ орда., Сыр.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
