жаппа — зат. Керегесіз, киізбен жабылған баспана. жаппа нан Қазанға қарып пісірілген нан, қазан төңкерме … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жаппа есік — (Шымк., Түркіс.) жарма есік … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көмбе жаппа — 1. (Сем., Аяг.) нан пісіретін таба. 2. (Сем., Аяг.) табаға пісірген нан … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қазан жаппа — (Алм., Жам.; Талд., Ақсу; Жамб.: Шу, Мер., Луг., Қорд.; Шымк.: Түлк., Түркіс.; Қ орда: Сыр., Жал., Қарм.; Ақт., Шалқ.; Павл., Леб.) қазанға пісірген нан. Бибіш, нан ашытып қ а з а н ж а п п а жапшы (Алм., Жам.). Қ а з а н ж а п п а істеп қойды… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
баспақ — зат. Алты айдан бір жасқа дейінгі есейген бұзау, торпақ. Қазақстанның кей облыстары мұны торпақ деп те атайды. Жердің отына үйренгенше, алғашқы кезде баспаққа аздап жем береді. Оты жақсы өріске жаяды, күніне 3 4 рет суарады. Ыстық күндері жаппа… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жаба — зат. жерг. Саятқа шыққанда қыран құсты ұстайтын, шаңырақ тәрізді жаппа, қалқа … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жаба-салма — зат. жерг. Уық пен шаңырақтан, не тек керегелерден уақытша қалай салынатын жаппа, жолым үй … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жабынды — зат. Үсті шөп сабанмен жабылған жаппа … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
төңкерме — зат. Қазанға қақтап пісірілген жұқа нан; қазан жаппа … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жапа — 1 (Монғ.) жаппа. Өрмерейті бойы иін тіресе ығы жығы тігілген, басын буған, ж а п а тіккен үйлермен мал жанға лық толы (М. Құл., Таңд. шығ., 27). Атын тасаға байлап жаһулап келген Берікболдар ж а п а тігілген үйлердің көл жағындағы шеткісіне келіп … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
